Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (sav)’in doğumu mevlid kandili olarak isimlendirilir. Dünyaya gelişinin yıl dönümü, alemlere rahmet olarak gönderilen, iki cihan güneşinin dünyaya gelişinin yıl dönümüdür. Mevlit kandili hakkında şiir. Mevlid kandili hakkında yazılmış güzel ve kısa şiirler.

Efendimiz dünyaya gelmeden önce dünya karanlık içindeydi, yaratılışın anlamı yok olmuş, hiçbirşeyin anlamı yoktu. İnsanlar başıboş haldeydi. Bir vahşet devri hüküm sürüyordu. Böyle bir haldeyken dünya, kainatın ufkundan bir güneş doğdu. İşte bu güneş Hz. Muhammed (sav) idi.

Bu yıl 7 Ekim Cuma günü mevlid kandili olarak idrak edilecek. Peygamber efendimizi övmek için dünyada birçok şair şiirler yazmıştır. Birbirinden güzel bu şiirleri kıta kıta sizlere iletiyoruz.

Sultan-ı Levlake

Asırlarca sana yazıldı kasideler naatlar,

Beşer seni ne anlayabildi, ne de anlar.

Haşmeti saltanatını görmedi büyük krallar,

Görmedi arz dahi getirdiğinden daha güzel kurallar.

Garip gelen İslam’ın garip çağları atlar,

Zaman ahir olsa da adın konmakta adlar.

Açtığın nur denizinden akmakta hala nurlar,

Gül kokmakta kokunla yıkadığın kutsal topraklar.

Senin en büyük derdindi kurtulsun tüm insanlar,

Ve sen hep ağlardın ümmeti diye kanlar.

Beşerin beraatını senin şefaatin sağlar,

Şefaatinden olan mahrum, biçare ağlar.

Davacıyken Taif’te kanına bulanan yollar,

Sen etmedin beddua, dua beklerken Kahhar.

Yazan: sahasan

Nur-u şiddeti zuhuru, yaktı kalbi kuburu,
Vaveylayı cesedidir, yaşamın sensiz suduru.
Arş-ı azamı titretir, kalbi hatırat-ı fakir.
Gayrı nasıl bilelim, senin duan neye kadir.
Sen âlemler efendisi, kâinatın meyvesi.
Senden ayrı olanı, sıkar tenden kafesi.
Sevgin sebebi hilkat, aşkın geçirir sırat.
Bizi sensiz bırakma ey Eşref-i mahlûkat.
Şefkatinle bizlere şefaat elin uzat,
Seni seven ümmete komşuluğundur murat.
Dünya gemisine bindin ”ümmeti” indin “ümmeti”.
Ümmetin gafletle unutsa da sana hürmeti,
Adın anılınca titrer kalbi, ağlar gözleri.
Çünkü hepsinin vardır kalubela sözleri.
Çağlar arkasından çağrına “lebbeyk “ diyen,
Asrındaki her hali, haline hemhal eden,
Koçyiğitlerimiz var, cengine devam eden,
Her an kutlu yolunda adın için inleyen.

Yazan : sahasan​

Ey adına salât ve selam edilen,

Ey yâdınla gönüle ferah veren,

Biz duymasak da senin çağrımıza cevabını,

Sen unutmazsın, unutkan ümmetinin hatırını.

Gafletli yarınların hasretli yarenleriyiz,

Biz zamanın daraldığı ahirzaman ümmetiyiz.

Hala içimizde senin aşkın için yananlar var,

Gözleri yaşlı, gönülleri yaslı, seni anmadalar.

Ey Nebi sen ki çağlar öncesinden kardeşlerine seslendin,

Lakin biz bugün kardeşin olabileceklere deli diye sesleniyoruz,

Delidir, divanedir, kendi menfaatinden vazgeçiyor diyoruz…

Lakin gün geçtikçe artmakta delilerin sayısı, buna seviniyoruz,

Rabbimizden sen “ümmeti” dedikçe “lebbeyk” diyecek deliler istiyoruz…

//sahasan